Wcześniej było tu dzikie kąpielisko, a jeszcze wcześniej chodziło się tu z gęsiami aby mogły popływać – stąd wzięła się jego nazwa Libás (gęsiowe).
Dziś kołyszą się tu na wodzie jachty, a piaszczystą plażę z parasolami słonecznymi zaludniają rodziny z dziećmi.
Brodzik i plac zabaw na piasku służą najmłodszym, a wszystkie dzieci, te mniejsze i większe korzystać mogą ze zjeżdżalni. Od 2009 r. nową atrakcją plaży jest ściana wspinaczkowa. 
Istnieje możliwość uprawiania różnych sportów wodnych: surfowanie, żeglowanie, wyprawy kajakowe, rowery wodne, pływanie. Na lądzie natomiast uprawiać można: piłkę plażową, tenis, tenis stołowy i piłkę nożną. Wejście na plażę znajduje się bezpośrednio przy molo i deptaku nadbalatońskim. Obok plaży przebiega droga rowerowa, można więc w łatwy sposób dojechać na rowerze.
Widok zatoki Soós, pojawiające się z nikąd czaple i niezagospodarowany, dziki odcinek brzegu, wprost zmusza przechodniów do zatrzymania się w tym miejscu.
Deptak przy molo oraz scena plenerowa jest miejscem organizacji licznych imprez.
Przepraszamy, ten wpis jest tylko %LANG%:, : i % języka (y).
W Keszthely pierwsze domy kąpielowe oraz karczma powstały w 1846 r. Miało to miejsce wtedy, kiedy do zatoki Keszthely zaczął docierać wg rozkładu jazdy pociąg parowy Kisfaludy. Na cześć tego wydarzenia ulicę Balaton do 1880 r. nazywano ulicą Gőzős (Parowóz), prowadziła ona prosto do przystani i kąpieliska Szigetfürdő.
Kąpieliskiem Szigetfürdő od 1869 r. zarządzała spółka Balaton Fürdő S.A. W 1890 r. zarządzanie kąpieliskiem oraz parkiem przejął samorząd miasta. Koszty związane z utrzymanie parku w wysokości 300 forintów pokrywała rodzina Festeticsów, a do zarządzania kąpieliskiem powołano radę kąpieliskową. Zasada ogłoszona przez radę miasta, wg której kąpielisko nadbalatońskie „nie ma służyć wzbogaceniu się, a ma stać się przyczyną rozkwitu miasta” przyświeca po dziś dzień. Uzyskany dochód wydawany jest na utrzymanie i upiększanie parku oraz kąpieliska.
W zatoce znajdują się dwa kąpieliska wyspowe, w sumie do dyspozycji 140 kabin. Budynek został odrestaurowany zgodnie z jego projektami z XIX w., dzięki temu zamiast socrealistycznego betonu można dziś podziwiać je w ich oryginalnej formie.
W 1895 r. już stały oba hotele, Hullám i Balaton. Zasadzone wokół nich platany dziś są już okazałymi drzewami –cienia ich szukają wszyscy, szczególnie końcem lipca i początkiem sierpnia, by schować się choć na chwilę przed prażącymi promieniami słońca i by w ich cieniu skosztować efektu pracy miejscowych winiarzy, bowiem w tych właśnie miesiącach organizowane są festiwale wina.
