Budynek, w którym mieści się obecnie muzeum lalek, wcześniej służył jako spichlerz. Jego dźwigary wykonane są z modrzewia i osiągają długość 14 metrów.
Do budowy spichlerza zostały między innymi wykorzystane kamienie z rzymskiej twierdzy w Fenékpuszta – te fragmenty odkryte podczas renowacji zostały pozostawione bez zmian.
Sama nazwa Muzeum Lalek jest trochę myląca. Tu sednem sprawy nie są lalki, a to co mają na sobie. Muzeum Lalek, a właściwie Muzeum Historii Stroju Regionalnego w wyjątkowy sposób prezentuje stroje ludowe z wszystkich regionów Węgier oraz stroje mniejszości węgierskich żyjących na terenach oddzielonych od macierzy po I. Wojnie światowej. Podziwiać można ich nieprawdopodobną różnorodność, osadzoną w określonym czasie i przestrzeni.
Wystawa prezentuje około 500 porcelanowych lalek w przepięknych strojach ludowych. W ciekawy sposób można zaobserwować, w jaki sposób przekłada się mentalność ludzi żyjących w określonych regionach na sposób ich ubierania: np. w regionie Matyó (zachodnia część Wielkiej Niziny), choć często nie było z czego żyć, najważniejszym było jak się wygląda.
Do strojów ludowych dołączone są opisy, które zwierają opis materiałów, z których zostały wykonane, nazwiska i wiek osób od których uzyskano informacje do dokumentacji. Opisy te są też jednocześnie świadectwem węgierskiego języka archaicznego.
Parlament z muszelek
Historia
Pani Ilona Miskei od 1975 r. przez okrągłych 14 lat budowała makietę budapeszteńskiego Parlamentu. Makieta powstała przy użyciu 4,5 miliona muszelek ślimaków z morza pannońskiego i jest jedyną taką makietą na świecie. Muszelki, pozostałości po pradawnym morzu sprzed wielu milionów lat zostały dobrane tak, by w jak najwierniejszy sposób zobrazować autentyczne zdobienia parlamentu. Tak powstałe dzieło podarowała w 1999 r. Muzeum Stroju Ludowego, a przez następne 15 lat przechowywano go w różnych wiejskich domach, stodołach i szopach małej wsi Uny komitatu Komarom.
Parlament – duma kraju
Pierwowzór, czyli Parlament zaczęto budować 15 października 1885 r., przeciętnie do prac budowlanych zatrudniano 1000 ludzi, a budowa trwała 17 lat. Projektant Imre Steindl miał 44 lata kiedy zaczęto prace, a pod koniec budowy, z powodu ciężkiej choroby, prace nadzorował z wózka inwalidzkiego. Niestety nie doczekał odbioru budynku, który miał miejsce w 1902 r. Zmarł kilka tygodni przed uroczystym otwarciem. Dziś Parlament jest częścią Światowego Dziedzictwa Kulturowego.
Zdjęcia muzeum
